Mijn naam is Wim Theijken. Welkom op mijn pagina. Ik studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, richting grafisch vormgeven. Op de academie zocht ik al naar mogelijkheden om mijn expertise in te zetten in het sociale domein. Tien jaar na mijn afstuderen kwam ik de term Social Design tegen. Op dat moment heb ik besloten om me als Social Designer te vestigen.Grafisch ontwerpen lijkt iets totaal anders dan Social Design maar de principes zijn hetzelfde. Het antwoord zit in de vraag. Het begint bij luisteren, naar wat gezegd wordt maar vooral ook naar wat niet gezegd wordt. Het probleem klein maken, tot de essentie komen. Er achter komen welke snaren bij welke mensen geraakt moeten worden. Welke problemen moeten worden opgelost en welke niet. En dan pas begint het ontwerpen, het maken. Mijn stijl is helder, eenvoudig en functioneel. Ik hou het simpel en zorg dat uw boodschap ‘binnen komt' door eenvoudige communicatie. Ik hou het doel en de functionaliteit van de communicatie voor ogen. Ik zorg ervoor dat de uitgangspunten en doelstellingen helder zijn en zorgen dat sfeer en beeldtaal past bij de doelgroep. Social Design is het benaderen van maatschappelijke vraagstukken vanuit de kunstdiscipline. In tegenstelling tot de gangbare manier van werken vanuit techniek en wetenschap, stellen designers de mens centraal. Designers kijken naar het menselijke aspect in onderzoek naar milieuproblemen en duurzaamheid. Social design is design met, door en voor de maatschappij en samenleving. Al in 1997 heb ik tijdens een masterclass van de VPRO het concept ‘reallife soap' bedacht en gepresenteerd als platform voor maatschappelijk debat. In 2007 heb ik mijn boek ‘dat je een lul bent als je niet kunt lezen' over dyslexie uitgegeven. Hierin laat ik een onderbelichte kant zien van dyslexie. In 2017 dompel ik mij onder in het leven van langdurig werklozen, wat biedt perspectief en wat niet.