De Nederlandse boer is omstreden. Vrijwel permanent liggen onze agrariërs onder vuur over hun omgang met dier en planeet. Of die kritiek nu terecht is of niet — welke rol speel ik als consument eigenlijk in de uitwassen van de Nederlandse landbouw? In de loop der eeuwen hebben we één van onze eerste levensbehoeften – eten – uitbesteed. Anderen maken het voor ons, wat een groot goed is. Echter, de afstand tot de oorsprong van mijn eten maakt ook dat ik niet goed meer weet wat eten produceren écht kost. Dus steek ik de hand in eigen boezem. Zou ik de eerste stap kunnen zetten in de richting van duurzame landbouw door de makers van mijn eten een eerlijke prijs te betalen?Zou het mogelijk zijn zo goed voor mijn eten te betalen dat de boer een eerlijk inkomen verdient, goed kan zorgen voor zijn dieren én zo kan werken dat de planeet nog generaties lang meekan? En zo ja, hoe zou dat er dan uitzien? Want eerlijk is eerlijk: eerlijk betalen, dat doen we de Nederlandse boer niet. Voor alle duidelijkheid: ik ben geen lobbyist. Ik ben een onafhankelijk journalist wiens werk wordt gefinancierd door particulieren. Ik kies dan ook niet de kant van de boer. Maar ik vind het wel belangrijk om de makers van mijn eten eerlijk te betalen. Met mijn zoektocht voer ik het maatschappelijk gesprek over de vraag hoe we de samenleving zo kunnen inrichten dat een eerlijke prijs de regel wordt en niet langer uitzondering is.Zoek je met me mee? Ik nodig je van harte uit om op opzoeknaardemakers.nl je vragen te stellen en je visie te delen over een eerlijke waardering van de makers van ons eten.