In tijden van transitie wordt alles vloeibaar. Wat bekend en vertrouwd was komt op losse schroeven te staan. Dat is niet voor iedereen even prettig. De situatie dat alles weer open ligt, kan ook zorgen voor terugtrekkende bewegingen bij medewerkers. Hoe zorg je ervoor dat de zoektocht naar een nieuwe vorm voor iedereen werkbaar wordt? En dat je onderweg van oud naar nieuw voldoende houvast hebt? Dat ambities en korte termijn-zaken elkaar versterken in plaats van tegenwerken? Dat diversiteit en inclusiviteit elkaar kunnen ontmoeten? Dat creatief denken en durven experimenteren het nieuwe normaal worden? trage vragenOp zulke ‘trage vragen' zijn geen directe antwoorden. Ze vragen om moed. Moed om de hand in eigen boezem te steken en te benoemen en te bekennen wat er speelt. Dat is wel een sprong in het diepe. Maar, wie die sprong waagt heeft veel te winnen, zowel persoonlijk als gezamenlijk. Het onverwachte krijgt kans als je iets doet wat je niet kent. Zo'n nieuw proces levert andere, ongebruikte zienswijzen en antwoorden op. Trage vragen zijn complex en gelaagd, ze hebben een aanpak nodig die analyse en betekenisgeving bijelkaar brengt. Daarom heb ik hiervoor een specifiek aanbod ontwikkeld. Ik kom graag als Connecting Artist in Residence een tijdje over de (werk-)vloer om ervaringsverhalen en indrukken op te halen, te helpen oude patronen los te laten en zaadjes te planten voor vernieuwing.